Çapa’da Crohn ön teşhisi konmuştu. Yani Mehmet bir crohn
hastasıydı ve ömür boyu bu hastalıkla yaşamalı, ilaçlarını düzenli
kullanmalıydı. İki temel ilacı vardı: Budenafalk ve Imuran.
Çapa’dan taburcu olduktan kısa bir süre sonra işine geri
döndü. Afrika’ya gitmeden önce çalıştığı inşaat şirketinin sahibi, hastalığı
süresince Mehmet’i sürekli aramış, kendisine hem moral vermiş hem de taburcu
olduktan sonra işine dönebileceğini söylemişti. Bu şirket, madencilikle
uğraşmıyordu ama maden sahalarında kullanılan yapıları inşa ediyordu. Haliyle
Mehmet tekrar İstanbul dışında çalışmaya başlamıştı. Çoğunlukla Balıkesir
Balya’da bulunuyordu. Anlattığına göre burası hakikaten mahrumiyet bölgesiymiş.
Günümüzde her işte olduğu gibi yapmakta olduğu işin stresi bir de yörenin
asosyalliğiyle birleşiyormuş. Benzer bir
şantiye de Muğla Milas’ta varmış. Ara sıra oraya
da gidiyor, oranın işleriyle de ilgileniyormuş. Ancak bu şantiye de maden
sahası olduğu için yine yerleşim bölgelerinden uzak, yine mahrumiyet bölgesi
imiş. Yani çalıştığı süre boyunca hem işlerin stresi hem de asosyalliğin
verdiği sıkıntıyla günleri geçmekteymiş.
Her şeyin yanı sıra madenlerden çıkarılan maddeler açık alanda depolanmaktaymış. Bu madde hafif
bir rüzgarla birlikte tozumaya başlamakta ve çevredeki herkesin solunum yoluyla
ciğerlerine nüfuz etmekteymiş. Yani çalıştığı süre boyunca Mehmet de bu maddeye
solunum yoluyla maruz kalmıştı.
Crohn hastası Mehmet, bu şartlar altında ilaçlarını
aksatmaya başlamıştı. Zaten temini kolay olan bir ilaç türü değildi. Tedarikli
davranmadığı için ilaçlardan bir tanesi bitince yenisini alana epey zaman
geçiyordu. Her iyileşme emaresi gören hastanın yaptığı hatayı yaparak 10-12 ay
sonra ilaçları kullanmayı tamamen bıraktı. Bu meyanda diyetine dikkat ettiğini
söylemek de pek mümkün değildi. Zaten mahrumiyet bölgesinde idi, bekar
yaşıyordu. Şantiye yemeklerine talim ediyor, evde ise kendi yaptığı şeyleri
yiyordu. Ete karşı evvel ezelden beri bir zafiyeti olduğundan hemen her öğün et
yediğini söylemek mümkündür.
Bu süre içinde Crohn olduğunu biliyor olmasına rağmen bir
kere olsun doktoruna kontrole gitmemiş olması da çok büyük bir ihmaldi. Belki
de sürekli İstanbul dışında olması sebebiyle zaman bulamıyordu ama önce
sağlığını düşünmesi gerekirdi.
Böyle böyle 22 ay geçirmişti Mehmet. Zaman zaman ishali
oluyordu ama sonradan kendini toparlıyordu. Ta ki Şubat 2016 dönemine kadar. Bu
dönemde başlayan ishal bir türlü geçmek bilmiyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder