Çapa’dan taburcu olduktan sonra…

Çapa’dan Crohn tanısıyla taburcu olmuştu Mehmet ama aslında epikirizi okuyunca net Crohn tanısı da yapılmadığı görülüyor.  Mehmet’in takip edilmesi gerekliydi, hatta gerekirse cerrahi müdahaleden bile bahsediliyordu. Sadece hastanede sürekli yatmasına gerek yoktu.

Ancak biz Çapa’dan taburcu olduktan sonra, maalesef takibi bıraktık. Verdikleri ilaçlar da biraz Mehmet’i rahatlatınca takip konusu hiç aklımıza bile gelmedi.

Daha sonra başımıza gelecek diğer Çapa olayında da yaşayacağımız gibi Çapa’nın şöyle bir huyu var: Hastanın yapması gerekeni söylüyor ama bunu alt perdeden seslendiriyor. Konunun önemini yeterince vurgulamıyor. Bu durum, elbette hasta ve hasta yakınlarının sorumluluğunu azaltmıyor ama konunun önemini algılayamadıkları için ihmalkarlığın başlaması mümkün oluyor.  Bu konularda ilk ihmalin neticesi genellikle ortaya çıkmaz. Derken ikinci ihmal gelir, sonra üçüncü… Genel anlamda hastadaki kötüye gidiş hemen gözlemlenmediği için de ihmaller peşpeşe gelir. Hastadaki kötüye gidiş görülmeye başladığında ise iş işten geçmiş oluyor. Halbuki hastane, bu konuyu vurgulayıp ihmal edilmesi durumunda yaşanacakları yüksek perdeden anlatsa hasta ve hasta yakınlarındaki algıyı büyük ölçüde şekillendirmiş olur.